Ég horfi, en hvað sé ég?

Mig langar til að fara með nokkrar ljóðlínur sem ég samdi einhverju sinni þegar mér þótti heimurinn ekki upp á sitt besta, síðan eru liðinn ca 25 ár, en þetta hefur endurtekið sig síðann, en er bara margfallt verra ef eitthvað er 

Ég horfi á veröldina eyðast

sundrast og verða að engu,

ég horfi á mennina berjast

og falla með krosssprungið hjarta.

Ég horfi á gangandi fólkið

flýta sér eitthvert með eitthvað,

ég horfi með söknuði á dýrin

sem að brátt munu hverfa og deyja.

Ég horfi á tæknivædda skermi

sem að fyllingu fólkinu veitir,

ég horfi á allt sem ég sé

því að brátt mun ég alls ekkert sjá.

Ég horfi á sjóndeildarhringinn

sem þrengist nú æ meira að,

ég horfi á svækjuna nálgast

með bráðkvaddann dauðann í för.